ﺑﺤﺮ ﺍﻟﻬﻮﻯ..بقلم ﺍﻟﺸﺎﻋﺮة ﺻﻔﺎﺀ ﺷﻮﻗﻰ_ مجلة نجوم الأدب والشعر

ﺑﺤﺮ ﺍﻟﻬﻮﻯ
ﺍﻧﺎ ﻗﻠﺒﻰ ﻋﺼﻔﻮﺭ ﻭﺳﺎﺭﺡ
ﺟﻮﺍ ﺑﺤﺮ ﻓﻰ ﺣﻀﻦ ﻣﻴﻪ
ﺑﻌﻴﺪ ﻋﻦ ﺍﻟﺨﺪﺍﻉ ﻭﺭﺍﻳﺢ
ﺑﻘﻠﺐ ﺣﺒﻴﺐ ﺷﻮﻛﻪ ﻑ ﺍﺩﻳﺎ
ﻓﻜﺮﻧﻰ ﻳﺎﺑﺤﺮ ﺍﻧﺎ ﻟﻤﺎ ﺟﺘﻠﻚ
ﻭﻋﻦ ﺣﺒﻴﺒﻰ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻜﺘﻠﻚ
ﻋﻦ ﻭﻋﻮﺩ ﻭﺣﻀﻦ ﺷﻮﻙ
ﻋﻦ ﺷﻜﻮﻙ ﻫﺰ ﺕ ﻛﻴﺎﻧﻰ
ﻗﻮﻟﺖ ﺧﻼﺹ ﺍﻧﺴﻲ ﺍﻝ ﻓﺎﺕ
ﻭﺍﻧﻪ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻜﺮﻩ ﺗﺎﻧﻰ
ﺟﺎﻯ ﻋﺸﺎﻧﻰ
ﺟﺎﻱ ﻳﻘﻮﻝ ﺍﻧﺴﻰ ﺍﻝ ﻓﺎﺕ
ﻭﺍﻻﻫﺎﺕ ﻭﺍﻟﺬﻛﺮﻳﺎﺕ
ﻭﺍﻋﺘﺒﺮﻧﻲ ﺣﺪ ﻣﺎﺕ
ﻟﻤﺎ ﺟﻰ ﻟﺨﺒﻂ ﻛﻴﺎﻧﻰ
ﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺍﺩﺗﻠﻮ ﺍﻟﻔﺮﺡ
ﺟﺎﻱ ﻳﺬﻭﺩﻟﻰ ﻑ ﺍﺣﺰﺍﻧﻰ
ﺟﺎﻱ ﻳﻘﻮﻟﻲ ﺧﻼﺹ ﺍﻧﺴﻴﻨﻰ
ﻭﺍﻧﻪ ﻗﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﻧﺴﻴﺎﻧﻰ
ﺟﻲ ﻳﻘﻮﻝ ﻣﺤﺒﻨﻴﺶ ﻭﺍﻧﻲ ﻛﻨﺖ
ﺣﻜﺎﻳﻪ ﻋﺪﺕ
ﻭﺑﺮﻏﻢ ﺍﻟﻘﺴﻮﻩ ﻣﻬﺰﻧﻴﺶ
ﻭﺍﻟﺪﻣﻮﻉ ﻓﻰ ﻋﻴﻨﻰ ﺷﺪﺕ
ﻭﺍﻟﺘﻔﺖ ﺍﺷﻮﻑ ﻋﻨﻴﻪ
ﻟﻘﻴﺘﻬﺎ ﺯﻯ ﺑﺤﻮﺭ ﻭﻧﺸﻔﺖ
ﻭﺍﻟﻐﺪﺭ ﺑﺎﻥ ﻗﻮﺍﻡ ﻋﻠﻴﻪ
ﻗﻠﺒﻰ ﻣﺎﺕ ﻣﻦ ﻛﻼﻣﻪ
ﺍﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﻟﻌﺒﻪ ﺑﻴﻦ ﺍﺩﻳﻪ
ﻛﺎﻥ ﺑﻴﺴﻠﻰ ﺑﻴﺎ ﺯﻣﺎﻧﻪ
ﺍﻧﺎ ﺍﻝ ﺻﺒﺮﺕ ﻛﺘﻴﺮ ﻋﻠﻴﻪ
ﺑﻌﺪ ﺍﻟﺼﺒﺮ ﺣﺒﻰ ﺧﺎﻧﻪ
ﻳﻠﻰ ﻗﻮﻟﺖ ﺍﻧﺴﻰ ﺍﻝ ﻛﺎﻥ
ﺍﻧﺎ ﻧﺴﻴﺘﻚ ﻣﻦ ﺯﻣﺎﻥ
ﻋﻤﺮﻯ ﻳﻮﻡ ﻣﻬﻨﺤﻨﻰ
ﻟﻮﺍﺣﺪ ﺧﻠﻰ ﻗﻠﺒﻰ ﺍﺗﻬﺎﻥ
ﺟﻰ ﺗﻘﻮﻝ ﻣﺤﺒﺘﻨﻴﺶ
ﺑﻌﺪ ﻣﺎ ﺩﺍﺭ ﺑﻴﺎ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ
ﺍﻧﺎ ﺍﻟﻰ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﻣﻬﺰﺗﻨﻴﺶ
ﻣﺘﻬﺰﺵ ﻋﺸﺎﻥ ﺟﺒﺎﻥ
ﺷﻮﻓﺖ ﻳﺎﺑﺤﺮ ﺍﻱ ﺍﻟﺤﻜﺎﻳﻪ
ﻭﺍﻱ ﺍﻝ ﺧﺘﻮ ﻣﻦ ﺍﻟﻬﻮﻯ
ﺟﺮﺍﺡ ﻋﺮﻓﺎﻫﺎ ﻣﻦ ﺍﻟﺒﺪﺍﻳﻪ
ﻭﺍﻟﻨﺼﻴﺒﻪ ﻣﻠﻬﺎﺵ ﺩﻭﻯ
ﻗﻮﻝ ﻳﺎﻗﻠﺒﻰ ﻟﻠﺠﻲ
ﻭﺍﺯﻋﻖ ﻋﻠﻰ ﻋﻨﻰ ﺭﺍﻳﺢ
ﺍﻧﺎ ﺍﻝ ﺣﺒﻴﺖ ﻗﻮﻯ
ﻭﻣﻼﻧﻰ ﺣﺒﻰ ﺑﺎﻟﻘﺴﻴﻪ
ﻭﺍﺩﻯ ﻗﻠﺒﻰ ﺑﺠﺮﺣﻪ ﺳﺎﺭﺡ
ﺟﻮﻩ ﺑﺤﺮ ﻓﻰ ﺣﻀﻦ ﻣﻴﻪ
ﺑﻌﻴﺪ ﻋﻦ ﺍﻟﺨﺪﺍﻉ ﻭﺭﺍﻳﺢ
ﺑﻘﻠﺐ ﺣﺒﻴﺐ ﺷﻮﻛﻪ ﻓﻰ ﺍﺩﻳﺎ