ﻣﻦ ﺍﻟﻼﺷﺊ ﻗﺪ ....
ﻳﻮﻟﺪ ﺷﺊ .....
ﻭﻣﻦ ﺍﻷﺭﺽ ﺍﻟﻘﺎﺣﻠﺔ ....
ﺗﻨﺒﺖ ﺯﻫﺮﺓ ....
ﻭﻣﻦ ﺭﺣﻢ ﺍﻟﺪﻣﻌﺔ .....
ﻗﺪ ﺗﻮﻟﺪ ﺍﺑﺘﺴﺎﻣﺔ ......
ﻭﻣﻦ ﺑﻴﻦ ...
ﺃﺣﻀﺎﻥ ﺍﻟﻴﺎﺱ .....
ﻗﺪ ﻳﻮﻟﺪ ﺃﻣﻞ ....
ﻭﻣﻦ ﺑﻴﻦ ...
ﺃﺣﻀﺎﻥ ﺍﻟﻠﻴﻞ....
ﻳﺎﺗﻰ ﺩﺍﺋﻤﺎ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭ .....
ﻭﻣﻦ ﺗﺤﺖ ...
ﺃﻗﺪﺍﻡ ﺍﻟﺰﻣﻦ .....
ﺗﺴﻠﻞ ﺣﺒﻚ ﻳﻮﻣﺎ .....
ﺇﻟﻰ ﻗﻠﺒﻰ ....
ﻛﻞ ﺷﺊ ....
ﻳﺠﻴﺪ ﺍﻟﻬﺮﺏ ....
ﺍﻻ ﺃﻧﺎ ....
ﺃﺗﺸﺒﺚ ﺑﻜﻞ ﺷﺊ ...
ﻛﺎﻷﻃﻔﺎﻝ ...
ﻫﻜﺬﺍ ﺃﻥ.... ﺍ
ﻣﺎ ﺯﻟﺖ ﺃﺗﺸﺒﺚ ﺑﻚ....
ﺃﺗﻮﻕ ﻟﺤﻀﻨﻚ....
ﻟﻤﻌﺎﻧﻘﺔ ﻃﻴﻔﻚ .....
ﻭﻋﻨﺪﻣﺎ ﺫﺍﺕ ﻏﻀﺐ ....
ﻗﺮﺭﺕ ﺍﻟﺮﺣﻴﻞ ﻋﻨﻚ...
ﺇﻓﺘﺮﺷﺖ ﺍﻟﺤﺰﻥ...
ﺃﻣﺎﻡ ﺑﺎﺑﻚ ....
ﻭﺇﻧﺘﻈﺮﺕ ....
ﺣﻴﺚ ﻻ ﺗﺮﻳﻨﻰ ....
ﺣﻴﺚ ﻻ ....
ﻳﻠﻤﺤﻨﻰ ﻇﻠﻚ....
ﺍﻟﻐﺎﺿﺐ ﺣﺘﻰ ...
ﻣﻦ ﻇﻠﻲ...
ﻻ ﻣﻜﺎﻥ ﺃﻟﺠﺎ ﺇﻟﻴﻪ ....
ﺳﻮﻯ ﻗﻠﺒﻚ...
ﻓﻜﻴﻒ ﺃﺭﺣﻞ ....
ﺃﻧﺎ ﻋﻨﻚ....
ﻻ ﺃﻋﺮﻑ ....
ﻛﻴﻒ ﺃﻭﺍﺟﻪ...
ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ ﺑﺬﻧﺐ ....
ﺣﺒﻚ ...
ﺇﺳﺘﻮﻃﻦ ﻗﻠﺒﻲ ....
ﻓﺄﺩﻣﺎﻩ .....
ﻭﺗﺮﻛﻪ ﻓﻰ ....
ﻏﺮﺑﺔ ﻭﺿﻴﺎﻉ ....
ﺃﻭﺭﺙ ﻗﻠﺒﻰ ﻫﻤﺎ...
ﻻ ﻳﺴﺘﺤﻘﻪ..
ﻭﻏﻀﺐ ﻣﻨﻲ ....
ﺃﺳﺘﺤﻘﻪ ...
ﻣﺆﻟﻢ ﺃﻥ ....
ﺃﺑﺤﺚ ﻋﻦ ﻧﻔﺴﻲ ...
ﻓﻼ ﺃﺟﺪﻫﺎ ....
ﻷﻧﻬﺎ ﺇﺳﺘﻮﻃﻨﺖ ....
ﺍﻟﻌﺮﺍﺀ ....
ﻭﺳﻜﻨﺖ ﻋﻨﺪ ....
ﺑﺎﺏ ﻗﻠﺒﻚ ....
ﻣﺆﻟﻢ ﺃﻥ ﺃﺩﻭﺭ ...
ﺣﻮﻝ ﻧﻔﺴﻲ ....
ﻓﻰ ﺣﻠﻘﺔ .....
ﺑﺪﺍﻳﺘﻬﺎ ﺃﻧﺖ .....
ﻭﻧﻬﺎﻳﺘﻬﺎ ﺃﻧﺖ
ﻭﻻ ﺃﺻﻞ ﺇﻟﻴﻚ ....
ﻣﺆﻟﻢ ﺃﻥ ﺃﺣﺒﻚ ....
ﻛﻞ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺤﺐ ....
ﻭﺃﻋﺠﺰ ﻋﻦ ﺍﻟﻬﺮﺏ ....
ﻭﺃﻧﺎ ﺑﻴﻦ ﻳﺪﻳﻚ ....
ﻭﺣﻴﺎﺗﻰ ﺃﻧﺖ ....
ﻣﻨﻚ ﻭﺇﻟﻴﻚ ....
موضوع: ﻣﻦ ﺍﻟﻼﺷﺊ ﻗﺪ ... بقلم الشاعر المصري محمد الخضري - مجلة نجوم الأدب والشعر 
الأربعاء سبتمبر 30, 2015 4:06 am
