ﻛﺎﻥ ﺷﺎﺏ ﻗﺎﻋﺪ ﻓﻰ ﻣﻜﺎﻥ ﺑﺎﻫﺖ
ﻭﻛﺎﻧﺖ ﺭﻳﺤﺔ ﺑﺮﻓﺎﻧﻬﺎ ﻣﻦ ﺣﻮﺍﻟﻴﻪ
ﻛﺎﻥ ﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﻑ ﻛﺎﻓﻴﻪ ﻭﻛﺎﻥ ﺣﺎﺳﺲ
ﺍﻥ ﺣﺒﻴﺒﺘﻪ ﻛﺎﺕ ﻗﺮﻳﺒﺔ ﻟﻴﻪ
ﻛﺎﻧﺖ ﻑ ﺍﻳﺪﻩ ﻗﻬﻮﺗﻪ ﺍﻟﺴﺎﺩﺓ
ﻭﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﺿﻠﻤﺔ ﺑﺲ ﺟﻮﺍ ﻋﻴﻨﻴﻪ
ﻛﺎﻧﺖ ﺣﺒﻴﺒﺘﻪ ﻭﺍﻗﻔﺔ ﻑ ﺍﻟﻌﺎﻟﻰ
ﻣﺰﻳﻜﺎ ﻫﺎﺩﻳﺔ ﻭﺍﻟﻤﻜﺎﻥ ﻫﺎﺩﻯ
ﻟﺤﻈﺔ ﺳﻜﻮﺕ ﻭﻓﺠﺎﺓ ﺗﻮﺣﻰ ﻟﻪ
ﻳﺒﺺ ﻓﺠﺎﺓ ﻭﺟﺎﺕ ﻋﻴﻨﻴﻬﺎ ﻑ ﻋﻴﻨﻴﻪ
ﻧﺰﻟﺖ ﺩﻣﻮﻉ ﺑﺘﺤﻜﻰ ﻛﺎﻡ ﺫﻛﺮﻯ
ﺍﻧﺎ ﻟﺴﺔ ﻓﺎﻛﺮﻙ ﻳﺎ ﻫﻞ ﺗﺮﻯ ﻓﺎﻛﺮﺓ
ﺩﺧﻠﺖ ﺣﺒﻴﺒﺘﻪ ﺗﻮﺍﺭﺏ ﺍﻟﺸﺒﺎﻙ
ﻻﺟﻞ ﺍﻣﺎ ﺗﺨﻔﻰ ﺩﻣﻌﻬﺎ ﻋﻨﻪ
ﺻﻮﺕ ﺍﺑﻨﻬﺎ ﺑﻴﺮﻥ ﻑ ﻭﺩﺍﻧﻪ
ﻣﺎﻟﻚ ﻳﺎ ﻣﺎﻣﺎ ﻧﺰﻭﻝ ﺩﻣﻮﻋﻚ ﻟﻴﻪ
ﻗﺎﻋﺪ ﺻﺎﺣﺒﻨﺎ ﺑﻴﺤﻜﻰ ﺑﺪﻣﻮﻋﻪ
ﻛﺎﻥ ﺍﻳﻪ ﺍﻟﻠﻰ ﺟﺎﺑﻨﻰ ﻑ ﺳﻜﺔ ﺍﻻﺣﺰﺍﻥ
ﺍﻧﺎ ﻛﻨﺖ ﺑﻌﺪﻙ ﺑﺸﺘﻬﻰ ﺍﻟﻨﻴﻜﻮﺗﻴﻦ
ﺻﻮﺭﻙ ﻭﺣﺎﺟﺘﻚ ﻛﻨﺖ ﻣﺪﻣﻨﻬﻢ
ﻭﺑﻘﺎﻟﻰ ﻓﺘﺮﺓ ﻣﻼﺯﻡ ﺍﻟﻮﺣﺪﺓ
ﻛﺎﻥ ﻧﻔﺴﻰ ﺍﻭﻝ ﻧﻈﺮﺓ ﻟﻌﻴﻮﻧﻚ
ﺗﺤﻀﻨﻨﻰ ﺭﻭﺣﻚ ﻭﺍﺣﻀﻨﻚ ﺗﺒﻜﻰ
ﻣﺶ ﻋﺎﺭﻑ ﺍﺣﻜﻰ ﻭﺍﻗﻮﻝ ﻑ ﺍﻳﻪ ﻣﺎﻟﻰ
ﻛﺎﺗﻢ ﺟﺮﻭﺣﻰ ﻓﻴﺎ ﻣﻦ ﺳﻨﺘﻴﻦ
ﻳﺎﺭﺏ ﺑﺪﻋﻰ ﻭﺣﻠﻤﻰ ﻛﺎﻥ ﻧﻈﺮﺓ
ﺣﻘﻘﺖ ﺣﻠﻤﻰ ﻳﺎﺭﺏ ﻧﻔﺴﻰ ﺍﻣﻮﺕ
ﺑﺪﻋﻰ ﻳﺎﺭﺏ ﺑﻜﻞ ﻣﺎ ﻓﻴﺎ
ﺍﻛﺘﺒﻨﻰ ﺑﻌﺪ ﺍﻟﻠﺤﻈﺔ ﻡ ﺍﻻﻣﻮﺍﺕ
ﺳﻤﻌﺖ ﻛﻼﻡ ﻓﻴﻪ ﺣﺪ ﺑﻘﻰ ﻣﻴﺖ
ﻭﻣﻼﻳﻜﺔ ﺣﺎﻭﻃﺖ ﺭﻭﺣﻪ ﻑ ﺛﻮﺍﻧﻰ
ﻛﺎﻥ ﺻﻮﺕ ﺑﻴﺒﻜﻰ ﺍﻟﺒﻘﺎﺀ ﻟﻠﻪ
ﺭﻭﺣﻪ ﻭﺭﺍﺣﺖ ﻋﻨﺪ ﺧﺎﻟﻘﻬﺎ
ﻣﻦ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻭﻻ ﺗﺴﻮﻯ ﺍﻯ ﺣﻴﺎﺓ