ﺷﻲﺀ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺎﺿﻰ..بقلم الشاعر ﻋﺎﺩﻝ ﻋﺒﺪﺍﻟﻐﻨﻲ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺤﻤﻴﺪ_مجلة نجوم الأدب والشعر

ﺷﻲﺀ ﻣﻦ ﺍﻟﻤﺎﺿﻰ
ﺍﺑﺼﺮﻯ ﺑﻌﻴﻨﻰ ﺑﺮﻓﻖ ﺳﺘﺬﻛﺮﻳﻨﻰ
ﺃﻧﺎ ﻣﻦ ﻧﺬﺭ ﻓﻰ ﻫﻮﺍﻛﻰ ﺣﻴﺎﺗﻪ
ﺍﺳﻤﻌﻰ ﻧﺒﻀﺎﺕ ﻗﻠﺒﻰ ﺳﺘﻌﺮﻓﻴﻨﻰ
ﻧﺒﻀﺎ ﺍﻗﺴﻢ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻮﻓﺎﺀ ﺇﻟﻰ ﻣﻤﺎﺗﻪ
ﻻ ﺃﺻﺪﻕ ﻛﺬﺏ ﻋﻴﻨﻴﻚ ﻓﻠﻢ ﺗﻨﺴﻴﻨﻰ
ﻛﻴﻒ ﻳﻨﺴﻰ ﺍﻟﻘﻤﺮ ﻣﺪﺍﺭ ﺳﻤﻮﺍﺗﻪ
ﺃﻧﺎ ﻫﻨﺎ ﻭﺃﻧﺖ ﺃﻳﻀﺎ ﻓﻼ ﺗﺴﺄﻟﻴﻨﻲ
ﻓﻼ ﺃﺩﺭﻯ ﻣﻦ ﻛﺘﺐ ﻟﺤﺒﻨﺎ ﻧﻬﺎﻳﺎﺗﻪ
ﻟﻢ ﺃﺳﻌﻰ ﺇﻟﻰ ﺍﻟﻔﺮﺍﻕ ﺻﺪﻗﻴﻨﻲ
ﻭﻻ ﺍﻧﺘﻰ ﻫﻮﻳﺘﻰ ﻟﻘﻠﺒﻰ ﺟﺮﺍﺣﺎﺗﻪ
ﺭﺑﻤﺎ ﻗﺪﺭﻯ ﺃﺧﺘﺎﺭ ﺃﻟﻢ ﻳﺤﺘﻮﻳﻨﻰ
ﻓﺄﻧﺎ ﺑﻌﺪﻙ ﻗﻠﺒﻰ ﻳﺌﻦ ﺑﺎﻧﻜﺴﺎﺭﺍﺗﻪ
ﺍﺭﺟﻮﻛﻰ ﺃﺧﻔﻰ ﻋﻴﻨﻚ ﻓﻼ ﺗﻌﺬﺑﻴﻨﻰ
ﺃﻧﺎ ﻣﺜﻠﻚ ﺍﻋﺎﻧﻰ ﺷﻮﻗﺎ ﺑﺎﺣﺘﻀﺎﺭﺍﺗﻪ
ﺍﻟﺒﻌﺪ ﺳﻜﻦ ﺣﺒﻨﺎ ﺭﻏﻤﺎ ﻋﻦ ﺣﻨﻴﻨﻰ
ﻭﺍﺧﺘﺎﺭ ﻣﻮﻗﻌﻰ ﻓﻰ ﻗﻠﺒﻚ ﻭﻟﻪ ﺣﺴﺎﺑﺎﺗﻪ
ﻋﺎﻧﻴﺖ ﺑﻌﺪﻙ ﻭﻣﺎﺗﺖ ﻛﻞ ﺑﺴﺎﺗﻴﻨﻰ
ﻭﺃﻧﺖ ﺃﻳﻀﺎ ﺍﻟﺤﺰﻥ ﻋﻨﺪﻙ ﻭﺍﺻﻞ ﺍﻧﺘﺼﺎﺭﺍﺗﻪ
ﺭﺟﺎﺀ ﻻ ﺗﻨﻈﺮﻯ ﻟﺤﺎﻟﻰ ﻓﺘﺤﺘﻘﺮﻳﻨﻰ
ﻫﺬﺍ ﻫﻮ ﺣﺎﻟﻰ ﻣﻮﻻﺗﻰ ﻟﺤﺰﻥ ﺍﺣﻜﻢ ﻗﺒﻀﺎﺗﻪ
ﺳﺎﺑﻘﻰ ﺑﻤﺤﺮﺍﺑﻰ ﻭﻓﻴﺎ ﻟﺘﺮﺍﻧﻴﻤﻰ
ﻭﺃﻏﻠﻖ ﺑﺎﺑﻰ ﻋﻠﻰ ﺣﺒﻰ ﻭﻧﺒﻀﻰ ﺇﻟﻰ ﻭﻓﺎﺗﻪ
ﻓﺤﺒﻚ ﺳﻴﺪﺗﻰ ﻋﻠﻤﻨﻰ ﺩﺭﺱ ﺳﻨﻴﻨﻰ
ﻭﺃﻥ ﺍﻟﻮﻓﺎﺀ ﻟﻄﻬﺮ ﺍﻟﺤﺐ ﻫﻰ ﺃﺣﺪ ﺻﻔﺎﺗﻪ
ﺣﺎﻧﺖ ﺳﺎﻋﺔ ﺍﻟﺮﺣﻴﻞ ﺍﻟﺜﺎﻧﻰ ﻋﺎﻧﻘﻴﻨﻰ
ﻓﺈﻥ ﻛﺘﺎﺏ ﺍﻟﺤﺐ ﺃﻏﻠﻖ ﻟﻘﻠﺒﻰ ﺻﻔﺤﺎﺗﻪ
ﻳﻜﻔﻴﻨﻰ ﺃﺭﻯ ﺿﻰ ﻋﻴﻨﻚ ﻳﻮﺍﺳﻴﻨﻰ
ﺑﺄﻧﻰ ﺑﺎﻗﻰ ﺑﻘﻠﺒﻚ ﺑﻨﺒﻀﻪ ﻭﺳﻨﻮﺍﺗﻪ
ﻣﻦ ﻳﺸﺘﺮﻱ ﻗﻠﺒﻰ ﻭﻳﻔﺘﺢ ﺯﻧﺰﺍﻳﻨﻰ
ﻓﺄﻧﺎ ﺣﺒﻴﺲ ﺣﺰﻥ ﻭﺍﻧﺘﻈﺮ ﻛﻞ ﺭﻏﺒﺎﺗﻪ
ﻭﻗﺪﺭ ﺍﻟﻌﺎﺷﻘﻴﻦ ﺍﻻﻟﻢ ﻓﻰ ﺩﻭﺍﻭﻳﻨﻰ
ﻭﻗﺪﺭ ﺍﻟﻬﻮﻯ ﻭﺟﻌﺎ ﻗﺪ ﺍﻛﻤﻞ ﺣﻜﺎﻳﺎﺗﻪ
ﻫﻰ ﻣﺤﻜﻤﺔ ﺍﻟﺤﻴﺎﻩ ﻛﺴﺮﺕ ﻗﻮﺍﻧﻴﻨﻰ
ﻟﻘﺪﺭ ﺃﺻﺪﺭ ﺣﻜﻤﻪ ﺑﺤﺒﻰ ﻭ ﻭﺟﻌﻰ ﺣﻴﺜﻴﺎﺗﻪ